Alsof je een ommetje maakt met je eigen Amsterdamse pa: Tom kent de stad als z’n broekzak
“Kijk omhoog!” is wat Tom (59) vroeger hoorde van zijn vader die werkte als stadsgids in Amsterdam en hem de stad van binnen en buiten leerde kennen. Die kennis over de stad geeft Tom nu door tijdens de ommetjes die hij maakt met zijn dochters Willemijn (30) en Josephine (26). Zij besloten op hun beurt de ras-Amsterdamse weetjes door te geven via het Instagram-account @ommetjemettom. Daar delen zij wat ze leren van hun vader over de parels van Amsterdam die je alleen ziet als je écht uit je doppen kijkt.
Van oude kroegverhalen tot plekken en gebeurtenissen die de Amsterdamse cultuur hebben gevormd - Tom kent de stad als zijn broekzak. Via Ommetje met Tom laat hij je de stad zien door de bril van je Amsterdamse pa, zoals Willemijn en Josephine dat wekelijks doen, en Tom dat vroeger zelf deed met zíjn vader. “Elke hoek van de straat heeft een verhaaltje van vroeger, én een verhaaltje van nu,” vertellen Willemijn en Josephine. “Het is heel leuk om zo goed te weten hoe papa’s leven eruit zag voordat wij er waren. Elke keer dat we afspreken is het feest. Met of zonder wijn, maar altijd met papa’s grappen - ook al hebben we die al honderd keer gehoord.”
Als kleine jongen ging Tom al op verkenningstocht door de stad. Hij schreef dan alle straatnamen op waarover hij meer wilde weten en besprak thuis alle weetjes en gebeurtenissen die zijn vader in geuren en kleuren wist te vertellen over die plekken. Hij drukte Tom altijd op het hart om naar boven te blijven kijken om het mooiste van de stad te ontdekken. “De enige keer dat onze opa zei dat papa naar beneden moest kijken, was als ze langs het Frederiksplein liepen waar vroeger het paleis van de Volksvlijt stond,” vertelt Willemijn. “Daar kon je destijds namelijk nog de gleuven in het asfalt zien van het enorme stalen geraamte dat overbleef nadat het paleis afbrandde in 1929.”
Josephines favoriete verhaal van Tom vindt plaats in café ’t Doktertje op de Rozenboomsteeg, waarover Tom door de spinnenraggen in het café altijd grapt dat de werkster al ontslagen is in 1961. Meneer Beems (de schoonvader van de huidige eigenaar) sprak daar als ras-Amsterdammer altijd lekker bijdehand zijn klanten toe. “Zo liep een oudere vrouw eens ’t Doktertje binnen met een jongere vent van rond de dertig,” vertelt Josephine. “Zegt meneer Beems: “Goedenavond mevrouw, een chardonnay voor u? En voor jou, mijn kleine jongen? Wil jij een lekkere chocomel?”
Veel échte Amsterdammers zoals meneer Beems komt Tom naar eigen zeggen niet meer tegen. “De trek naar de stad brengt een enorme verscheidenheid van mensen met zich mee,” legt Tom uit. “Enerzijds niet erg, want het maakt van Amsterdam een dorpse wereldstad, maar anderzijds kom ik weinig échte Amsterdammers meer tegen.”
Wanneer we Tom vragen naar zijn tip voor jonge Amsterdammers, geeft hij het advies door van zijn eigen vader. “Kijk omhoog! Kijk naar de details van de stad. Elk favoriete plekje is ooit het favoriete plekje geweest van iemand anders. Je kunt je niet beseffen hoeveel voetstappen er vóór jou gezet zijn en hoeveel er na jou nog volgen. Wij zijn er maar even maar de stad blijft leven, ook al zijn wij vergankelijk.”
Ga voor ommetjes en meer fijne verhalen naar @ommetjemettom op Instagram.